นักวิจัยทั่วโลกต่างรวมเอาการขยายพันธุ์ในหลอดทดลอง สล็อตเว็บตรงแตกง่าย หลายเดือนของการสังเกตที่น่าเบื่อหน่าย และการทดลองในห้องปฏิบัติการอย่างละเอียดถี่ถ้วนและข้อผิดพลาดเพื่อช่วยสัตว์เหล่านี้ แต่ไม่มีวิธีการพัฒนาใดที่สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว
“เราต้องใช้เวลา 100 ปีกว่าจะจัดการเรื่องนี้ได้” จอห์นสันกล่าว “มันจะไม่ใช้เวลา 10 ที่จะได้รับจากมัน.”
คนทำความสะอาดแม่น้ำ
Jessi DeMartini นักชีววิทยาในรัฐอิลลินอยส์ซึ่งทำงานเกี่ยวกับการอนุรักษ์หอยแมลงภู่ในเขตอนุรักษ์ป่าของ DuPage County กล่าว บรรดาผู้ที่ศึกษาและพยายามรักษาหอยแมลงภู่รู้สึกถึงการเรียกร้องที่ไม่อาจต้านทานได้ “มันเป็นการเสพติด … ที่กลายเป็นความหลงใหล” พวกเขาเห็นหอยเป็นวีรบุรุษผู้ไม่มีชื่อเสียงของแม่น้ำของโลก
เปลือกหอยมอลลัสก์ทำให้พื้นแม่น้ำมั่นคงและสร้างที่อยู่อาศัยให้กับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ หอยสองฝาเป็นอาหารให้กับแรคคูน มัสค์แรต และสัตว์อื่นๆ สิ่งสำคัญที่สุดคือหอยเป็นตัวกรองน้ำของธรรมชาติสามารถทำความสะอาดสิ่งสกปรกขนาดใหญ่ได้
หอยแมลงภู่ตัวเดียวสามารถกรองน้ำได้มากกว่า 50 ลิตรต่อวันกำจัดสาหร่ายและมลภาวะ รวมถึงสารพิษที่ทิ้งลงแม่น้ำเป็นขยะอุตสาหกรรม นักวิจัยบางคนสงสัยว่าความสามารถในการดูดซับโลหะที่เป็นพิษมีส่วนทำให้สัตว์ลดลง เช่นเดียวกับนกคีรีบูนในเหมืองถ่านหิน หากประชากรหอยแมลงภู่ร่วงลงอย่างกะทันหัน แสดงว่ามีบางอย่างผิดปกติในน้ำ (นักมาลาควิทยาบรรยายถึงกลิ่นของหอยแมลงภู่ที่มีชีวิตว่าเข้มข้นและหอมหวาน เหมือนกับแม่น้ำที่มันมาจาก แต่หาหอยแมลงภู่ที่ตายแล้วและมีกลิ่นเหม็นมากจนคุณอยากจะให้กำเนิดคุณมาโดยไม่มีกลิ่น)
จากการสังเกตสุขภาพของหอยแมลงภู่และการวิเคราะห์ตัวอย่างเนื้อเยื่อ นักวิจัยสามารถตรวจสอบคุณภาพน้ำและการตายเฉียบพลันได้อย่างมีประสิทธิภาพ Monte McGregor ผู้อำนวยการศูนย์อนุรักษ์หอยแห่งรัฐเคนตักกี้ และรายงานอื่นๆ ในเดือนธันวาคม 2019 ในFreshwater Science
ความพยายามที่จะรักษาหอยแมลงภู่มีนัยยะมากกว่าชนบทและแม่น้ำที่ขรุขระของอัปปาเลเชีย มากกว่าสองในสามของบ้านในสหรัฐฯ ได้รับน้ำดื่มจากแม่น้ำจอห์นสันกล่าว หอยแมลงภู่เป็นวิธีที่ไม่แพงในการปกป้องทรัพยากรนั้นและทำงานบางอย่างในโรงงานบำบัดน้ำ “หอยแมลงภู่ช่วยให้เราสามารถจัดหาน้ำที่สะอาดขึ้นได้ในราคาที่ถูกกว่า” เขากล่าว
ด้วยเหตุผลทั้งหมดเหล่านี้ นักชีววิทยาด้านการอนุรักษ์จึงกลับมาที่แม่น้ำและหวังว่าจะพบได้ในที่ใด ริฟเฟิลเชลล์สีทองสร้างความรำคาญใจเป็นพิเศษ ในการเริ่มต้นกระบวนการขยายพันธุ์หอยแมลงภู่ซึ่งมีอัตราความล้มเหลวสูง นักชีววิทยามักจะต้องเริ่มด้วยตัวอ่อนหรือที่เรียกว่ากลอชิเดีย ตัวเลขที่ลดน้อยลงของ riffleshell สีทองหมายความว่าการหาผู้หญิงตัวเมียที่เต็มไปด้วยกลอชิเดียเป็นโอกาสที่หายาก แต่ในเช้าเดือนเมษายนปี 2016 ความหวังมาพร้อมกับการค้นพบโดย Sarah Colletti นักชีววิทยาผู้รักหอยแมลงภู่ที่ศูนย์อนุรักษ์สัตว์ป่าทางน้ำแห่งเวอร์จิเนียด้วย Colletti ได้เข้าร่วมกลุ่มนักชีววิทยากลุ่มเล็กๆ ที่สวมชุดลุยน้ำยางสูงและใช้เวลาหลายชั่วโมงก้มหน้ามองกล้องส่องทางไกล ซึ่งดูเหมือนกล้องโทรทรรศน์ของเล่น ชี้ลงไปในน้ำเพื่อให้ง่ายต่อการแยกแยะหินจากหอยแมลงภู่
มันเป็นการไล่ตามแบบจำเจ เธอกล่าว และ “คุณกำลังเดาหินทุกก้อนเป็นครั้งที่สอง” เมื่อเห็นหอยแมลงภู่ “มันน่าตกใจ”
Colletti มองเห็นริฟเฟิลเชลล์สีทองสามตัวที่ตั้งอยู่ท่ามกลางโขดหินและตะกอนผ่านกล้องมองภาพของเธอ ทั้งหมดเป็นผู้หญิงที่แสดงเหยื่อล่อ ซึ่งเป็นส่วนของเนื้อเยื่อที่คล้ายกับอาหารมื้ออร่อย เหยื่อล่อที่เปิดเผยเหล่านี้หมายความว่าหอยแมลงภู่มีความแข็งพร้อมที่จะปล่อยกลอชิเดียนับล้าน การค้นหาตัวเมียสามตัวนั้นไม่ธรรมดา นักชีววิทยาเห็นโอกาสที่จะช่วย
จอแสดงผลที่มีเสน่ห์
เพียงแค่ไปถึงระยะดักแด้ก็เป็นความสำเร็จของหอยสองฝาเหล่านี้ ไข่จะปฏิสนธิต่อเมื่อตัวเมียกรองอสุจิที่ปล่อยลงไปในน้ำโดยตัวผู้ต้นน้ำเท่านั้น
Glochidia ซึ่งแต่ละเม็ดมีขนาดเท่าเม็ดเกลือไม่สามารถดำรงอยู่ได้ด้วยตัวของมันเอง พวกเขาต้องยึดเหงือกของปลาที่เป็นโฮสต์และกลายเป็นผู้โดยสารที่เป็นกาฝาก ฝังตัวเองในเนื้อเยื่อเหงือกและเจริญเติบโตด้วยสารอาหารผสมในน้ำและในเลือดของปลาจนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบหนึ่ง
เมื่อหอยแมลงภู่งอกเปลือกแรกและกลายเป็นตัวอ่อน หอยจะพองตัวจนถึงขนาดเท่าเห็บที่เลี้ยงไว้อย่างดี จากนั้นจึงหลุดออกจากตัวปลา สำหรับหอยแมลงภู่แต่ละสปีชีส์นั้น มักมีปลาเพียงชนิดเดียวหรืออย่างน้อยสองสามชนิดที่สามารถพาตัวอ่อนไปสู่ระยะต่อไปของชีวิต สล็อตเว็บตรงแตกง่าย
